DDR - Oost-Duitsland.
Hoe is mijn interesse voor de Deutsche Democratische Republik (DDR) ontstaan? Eigelijk is het begonnen tijdens mijn diensttijd in 1983 en 1984. Tijdens deze periode was ik af en toe in Duitsland op oefening. In de vrije tijd die je daar had kon je uitstapjes maken naar bezienswaardigheden in de omgeving. We waren gelegerd in de buurt van d grens tussen Oost- en West-Duitsland. Het gevaar kwam in die tijd nog van uit het oosten. Daar werd je binnen het Nederlandse leger toch wel op gewezen. Kijk maar eens in het handboek soldaat uit die tijd. Ik was daar nooit zo van onder de indruk. Dus toen het mogelijk was om tijdens zo'n uitstapje naar het ijzeren gordijn (zoals de grens tussen Oost en West-Duitsland ook wel genoemd werd) te gaan had ik mij direct aangemeld. Het was wel een rare gewaarwording dat er opeens midden in Duitsland een groot hek staat met allemaal wachttorens. Er stonden ook allemaal borden en grenspalen om je te waarschuwen dat je grens overstak. Het intrigeerde mij deze grens. Na dit bezoek aan het ijzeren gordijn gingen we nog naar het concentratiekamp Bergen Belsen. Dat maakte ook veel indruk op mij maar daar kom ik later nog op terug. Eigenlijk wilde ik na dit bezoek aan het ijzeren gordijn direct naar de DDR, mede omdat er in de DDR toen nog stoomlocomotieven reden in de normale dienst. Stoomlocomotieven waren Nederland al in 1957 aan de kant gezet. Ik was natuurlijk zoals je weet ook gek van treinen. Helaas mocht ik, omdat ik militaire dienst zat niet naar het oostblok op vakantie. De kans was groot (dat werd gezegd) dat je zou worden opgepakt voor spionage. Toch een beetje bang gemaakt heb ik mijn reis naar de DDR uitgesteld tot in 1985. In de tussenliggende periode heb ik mij goed voorbereid op bezoek aan de DDR. Ik kwam er toen ook achter dat West-Berlijn niet op de grens met Oost- en West-Duitsland lag maar als een soort "eiland" 200 km in Oost-Duitsland. De DDR bevolking mocht niet naar het Westen
Boven en onder, Berlijn Checkpoint Charlie in juli 1989. De grenspost was toen nog steeds in bedrijf.
De DDR is eigenlijk onstaan als een gevolg van de uitslag van de 2e wereldoorlog. Door mijn interesse voor de DDR en het feit dat mijn oom Cor Hartog (echtgenoot van de zus van mijn moeder) in 1945 is gefusilleerd wakkerde ook mijn interesse voor de 2e wereldoorlog aan. Vooral het ontstaan daarvan en de opkomst van Hitler. Hoe het toch kon gebeuren dat zo'n man een heel volk mee kan krijgen in zijn waanzinnige gedachte over een groot Duits rijk. Maar ook het uitmoorden van een hele bevolkingsgroep op een beestachtige manier. Hoe krijg je mensen zover dat ze dat doen. Ik kan me voorstellen dat er een aantal mensen met dat soort gedachten rondloopt, maar toch niet de totale bevolking van een land. Dat is natuurlijk ook niet gebeurt. Er waren in Duitland natuurlijk ook veel mensen die het niet met Hitler en zijn trawanten eens waren. Maar toch. In de jaren 30 van de vorige eeuw heerste er grote armoe in Duitsland. Na de nederlaag van de eerste wereldoorlog en de crisis die in 1929 alle beursen in de wereld deed kelderen had de Duitse bevolking behoefte aan betere leefomstandigheden. Hitler hielp de mensen weer aan het werk en de economie begon weer te draaien. Dat dit uiteindelijk ten koste ging van de joden en dat het werk gericht
was op het maken van wapens kon de mensen niet schelen. Er moest brood op de plank komen..... Binnenkort meer.
reizen. Mensen uit het Westen mochten wel naar het oostblok reizen. Wij brachten namelijk harde westerse valuta mee die ze in het oostblok goed konden gebruiken. In 1985 bestonden ook de Duitse spoorwegen 150 jaar. Ik ging dus mijn bezoek aan de DDR combineren met een bezoek aan de viering van het jubileum van de West-Duitse spoorwegen de Deutsche Bundesbahn. Ik ging alleen met de trein richting Nurnberg. Ik had een rugzak en een klein tentje mee om te kunnen overnachten. In de buurt van Nurnberg een camping gevonden en vandaar uit de festiviteiten van de spoorwegen bezocht. Deze waren rond het verkeersmuseum in Nurnberg gesitueerd. Er waren ook een aantal speciale ritten met stoomlocomotieven, die ik daar gezien heb. Ik had ook nog een nummerplaat van een elektrische locomotief E 040 en zijschild van de DB gekocht. Wel een beetje onhandig ondat de nummerplaat ongeveer 70 cm lang was. En dat met alleen een rugzak en een tentje mee. Na mijn bezoeken aan de feestelijkheden van de spoorwegen in Nurnberg was dan toch de tijd aangebroken om naar de DDR door te reizen. Dit was toch wel een beetje spannend. Vanaf Nurnberg via Bebra naar Gerstungen in de DDR gereisd. Dit was het grensstation van de DDR richting Erfurt.
Links boven, Ik sta aan de grens tussen Oost en West Duitsland in de buurt van Helmstedt aan de West Duitse kant. De zwart rood gele grenspaal staat op de grens. Juli 1989. Rechts boven tijdens een excursie met een bus mijn eerste ontmoeting met de Brandenburger Tor
De Brandenburger Tor. Berlijn juli 1989
Het Rijksdaggebouw in 1989. De muur loopt vlak achter het gebouw langs. Nu 20 jaar later herken je de omgeving totaal niet meer.
In de buurt van het Rijksdaggebouw. Kruizen aan een hek gemonteerd ter herdenking aan de slachtoffers die vielen tijdens de vlucht naar het westen Berlijn juli 1989.
Foto links, De muur liep vlak achter het Rijksdaggebouw richting Brandenburger Tor. De foto is gemaakt vanaf bordes aan de achterzijde van het Rijksdaggebouw. juli 1989.2 jaar later is de muur al helemaal weggesloopt. Foto rechts, Deze foto is bijna op dezelfde plek gemaakt als de vorige foto. De 2 lichtmasten in het midden staan er nog wel. Het beeld van de paarden met een strijdwagen is van de Brandenburger Tor verwijderd ter restauratie. Duitsland is weer een.