Vakantie Duitsland 23 augustus t/m 11 september 2015.
Nog in bewerking
28 augustus 2015 Vanmorgen om 06,45 uur vertrokken peter en ik uit Beverwijk voor onze vakantie in Oost Duitsland. Onderweg nog een aantal maal gestopt, Rond 16:00 uur aangekomen bij onze vakantiewoning in de buurt van Dresden Duitsland. Het miezert een beetje, maar dat mag de pret niet drukken. Hans de eigenaar van het huisje woont daar ook in een ander huisje, Het huis ziet er een beetje mediterraan uit. En het ligt tegen een steile heuvel aan. Om bij het huis te komen moet je 96 treden beklimmen, maar dat is eigenlijk het enige nadeel. We hebben een prachtig uitzicht. Het is huisje is modern ingericht en van alle gemakken voorzien. Nadat we klaar waren met het uitpakken zijn we naar Radebeul gereden, ongeveer 8 km verderop. Daar hebben we even wat boodschappen gedaan. Daarna hebben een heerlijke pizza gegeten bij een echt Italiaans restaurant. Het werd al donker en zijn snel naar huis gegaan. Het was droog geworden en de temperatuur was een stuk aangenamer. Lekker nog een tijdje op het overdekte terras buiten gezeten en op tijd naar bed. Het was een vermoeiende dag.
29 augustus 2015 Vanmorgen was ik al weer vroeg wakker om 06:30 uur. Ik zit nog een beetje in de werk modus. Vandaag gaan we dan echt naar de stad Dresden. Peter kwam om 09:30 uur uit bed. Na het ontbijt zijn we naar Dresden vertrokken met de auto. Onze auto in de parkeergarage Mitte gezet. Aan de rand van het centrum. Vandaar gelopen in de richting van de Elbe de rivier die door Dresden loopt. We kwamen langs een kofferbakmarkt. Nog even een Bulgaarse ABBA LP geschoord en een LP van de Wings made in de DDR voor Wouter, een collega van Peter. Deze hebben we eerst even terug gebracht naar de auto. Daarna langs de Elbe gelopen richting het centrum van Dresden Je komt dan langs een groot gebouw. Het lijkt net een moskee, maar het is een oude tabaksfabriek. Er zit een hele mooie glazen koepel op. Als je langs de Elbe loopt heb je een prachtig uitzicht op de stad waar de herbouwde Frauenkirche nu boven uit steekt. Toch leuk om het gezicht op de stad terug te zien na 30 jaar.
29 jaar geleden in 1986 was het nog de DDR en ben ik met mijn tentje in mijn eentje met de trein hier naar toe gereden om o.a. stoomlocomotieven te zien. Die reden toen nog in de omgeving van Dresden. Daardoor heb ik toen ook een bezoek aan Dresden gebracht. De Frauenkirche lag 30 jaar geleden nog in puin na het bombardement van het Brits leger in februari van 1945. Dit eigenlijk onzinnig bombardement heeft bijna alles verwoest waaronder ook de Frauenkirche. De puinhopen van de kerk zijn de hele DDR tijd blijven liggen. Net zoals andere gebouwen in het centrum. De Communistische regering gebruikte de kerk als monument van de westerse overheersing. Tevens had deze regering geen geld over om de gebouwen te herstellen die te maken hadden met de monarchen van vroeger. Deze herinneringen paste niet in het plaatje van waar de regering voor stond. Pas na de val van de muur in 1989 en Duitsland weer een werd. Kwam er weer geld om ook de oude binnenstad van Dresden op te knappen. En zo werden er plannen gemaakt om de Frauenkirche weer te herbouwen in oude staat. De Frauenkirche is in 2005 uit zijn as herrezen. Mede door schenkingen van de Amerikaanse en Britse bevolking is de kerk in oude luister hersteld en kreeg Dresden zijn kloppend hart weer terug. De klok van de nieuwe kerk is geschonken door de Brits bevolking en is in 2005 teruggehangen in de kerk. Ik vind het prachtig om deze kerk nu herbouwd te zien. Dat ik er was in 1986 was het een hoop stenen. Dit zijn allemaal eigen foto's die ik toen gemaakt heb.
In 1986 was ook het stadsslot niet hersteld. Nu bijna 30 jaar later is de buitenkant van het slot is bijna klaar. Met de binnenkant ze zijn er nog steeds bezig. Het resultaat is al je beide foto's boven bekijkt geweldig. Tijdens de wandeling langs de Elbe prachtige foto's kunnen maken van dit mooie stadsgezicht. Peter en ik zijn de oude stad doorgelopen en voor mij na 30 jaar toch weer een hernieuwde kennismaking met de stad die een beetje Romeinse uitstraling heeft. Lekker rondgekeken en op terrasjes gezeten, want het weer was prima en de temperatuur was boven de 30 graden. We hebben nog geen musea of gebouwen van binnen bekeken. Dat komt de komende dagen wel. Helaas was de Frauenkirche vanmiddag gesloten, vanwege een concert, maar dat komt ook nog wel. Aan het einde van de middag heeft Peter nog in de Elbe gezwommen. Daarna zijn we nog wat gaan eten en toen weer terug naar huis. Op de terugweg naar de auto zagen we nog luchtballonnen boven de stad. De glazen koepel van de voormalige tabaksfabriek (nu in gebruik als restaurant en cultureel centrum) was prachtig verlicht door de doorschijnende zon. We waren rond 19:00 uur weer thuis in ons huisje. Het was een vermoeiende dag met deze warmte. Lekker nog even gezwommen in het kleine zwembad van onze host. Daarna lekker op ons terras gezeten. Morgen weer een dag. Slaap lekker.
30 augustus 2015 Vanmorgen weer vroeg wakker. Peter was wat later. Eerst lekker gegeten. Daarna vertrokken naar het grote park in Dresden. We zijn bij de Parkeisenbahn geweest. Deze Parkspoorbaan bestaat al meer dan 60 jaar en is ontstaan na de oorlog om kinderen weer iets leuks te bieden. In het begin werd het ook wel de Trummernbahn genoemd of wel puinhopenbaan. Dresden lag in die jaren nog grotendeels in puin na heet bombardement. Begin jaren 60 werd de naam Pionierseisenbahn. De stoomlocs die hier rijden zijn al veel ouder. Deze zijn gebouwd door Kraus en Co in 1925 voor de Duitse Verkehrsaustellung in Munchen. Ze zijn ongeveer op een schaal van 1 op 4 nagebouwd naar een groot voorbeeld bij de gewone spoorwegen in Duitsland. Na de oorlog kwamen deze locomotieven naar Dresden. Tijdens de DDR werd de Pionierseisenbahn ook gebruikt als training voor toekomstige machinisten en conducteurs, maar ook voor stationsmedewerkers en seinhuisbediende. Alles bij deze spoorlijn werkte precies hetzelfde als bij de grotere broer. Na de val van de muur is deze unieke spoorlijn gelukkig bewaard gebleven. Alles ziet er als nieuw uit en een ritje maken is nog steeds een leuke bezigheid. Er zijn nog steeds kinderen die als conducteur en seinwachter werken, wel onder toezicht van volwassenen natuurlijk. Want de treinen zijn geen speelgoed. De machinisten zijn trouwens opgeleid door de Deutsche Bahn. Daarna zijn we naar de Botanische tuin geweest. Omdat het erg warm was zijn we daarna lekker in het park gaan zitten in de schaduw van de bomen. Met deze temperaturen van 35 graden doe je ook niet veel. Later nog een lekker salade gegeten en daarna weer naar ons huisje. Daar zijn we lekker op ons terras gaan zitten. Ook nog een duik genomen in het zwembad van onze host. Om 22:45 uur lagen we weer in bed. Morgen wordt het weer heet. Mag van mij wel iets minder hoor,
31 augustus 2015 Vandaag wordt het weer een warme dag. Tot wel 35 graden. Eigenlijk iets te heet, maar we mogen niet klagen. Op de planning stond in ieder geval op de Frauenkirche van binnen te gaan bekijken. Toch wel nieuwsgierig, omdat deze kerk er 30 jaar geleden 30 jaar geleden er gewoon niet stond. Je kan aan de binnenkant van de kerk wel zien dat hij nieuw is. Alles ziet er mooi verzorgd uit in de kleuren wit en zacht roze. Tussen al het nieuwe ontdek je onder het orgel het originele oude altaar. Dit is het originele altaar wat bewaard is gebleven. tijdens het bombardement in 1945 is het orgel ingestort en boven op het altaar terecht gekomen. De brokstukken van het orgel hebben het altaar beschermd tegen de totale verwoesting. Het altaar is bij de herbouw in beschadigde staat behouden. Na het bezoek in de kerk zijn we de toren gaan beklimmen. Vanuit de toren heb je een fantastisch uitzicht over de stad. Het was mooi helder weer dus je kon heel ver kijken.
Na het bezoek aan de toren zijn we naar een winkelcentrum gelopen. Even wat t shirts gekocht. Het winkelcentrum was heerlijk koel. Als je uit de hitte komt knap je er wel weer helemaal van op. Hierna zijn we naar het Hauptbahnhof van Dresden gereden. Hier was ik 30 jaar geleden ook aangekomen met de trein. Mooi om te zien hoe alles is opgeknapt en schoongemaakt. Lekker even treinen bekeken.
Zijn toch weer andere als bij ons. Door de hitte op het station niet te lang gebleven.
Daarna zijn we met de auto naar de Dresden-Neustad gereden. Hier zie je veel Oost-Duitse architectuur. Een mooie winkelstaat veel gebouwen uit de DDR tijd. Toch zie je ook wel oudere gebouwen, zoals de Drei Kõningenkirche. Na het bombardement stond alleen de toren nog overeind. De rest van de kerk was grotendeels ingestort. In de DDR tijd is er een heel nieuw gebouw omheen gezet. Na de val van de muur heeft de kerk toch weer een kerkbestemming gekregen. .We hebben ook nog even met onze voetjes in een fontein gezeten om even af te koelen. Vlak daarbij hebben we nog wat gegeten. Daarna weer terug naar ons huisje. Nog even wat boodschappen gedaan en toen lekker weer tot 22:30 uur op ons terras buiten gezeten. Het was nog steeds boven de 30 graden. Morgen aan het einde van de dag krijgen we als het goed is regen en onweersbuien en zakt de temperatuur naar ongeveer 20 graden.
1 september 2015 Vandaag gaan onze vrienden Maarten en Michel trouwen in Amsterdam. Helaas kunnen we, mogen we daar niet bij zijn. Ik wens ze alle geluk toe en hoop dat het een onvergetelijke dag voor ze wordt. Wij zijn vanmorgen wat vroeger opgestaan. Vandaag gaan we naar de Loßnitzgrundbahn. Dit is een smalspoor stoomtrein die rijdt tussen Radebeul-Ost en Radeburg met dagelijkse stoomtreinen. Het is prachtig dat deze lijn nog steeds bestaat en elke dag het hele jaar door rijdt. In de DDR tijd was het heel gewoon dat deze lijnen nog reden. Toen waren de arbeidskrachten nog goedkoop en iedereen moest in de communistische samenleving zijn steentje bijdrage. Het is bijzonder dat deze lijnen na de val van de muur nu 25 jaar later nog steeds een dagelijkse dienstregeling rijden. Het was vandaag heerlijk weer dus lekker in een open rijtuig gezeten halverwege de trein. Peter vond het ook heel erg leuk. Lekker in de rook van de stoomlocomotief. Het leukste is natuurlijk als de locomotief door een bocht gaat. Het smalspoor heeft veel scherper bochten dan normaal spoor. Daarom zie je het smalspoor meestal op trajecten waar weinig ruimte is om ruime bogen te maken. Als de trein door een bocht gaat kan je door deze krappe bogen heel goed foto's maken van de stoomlocomotief. We zijn eerst van het begin tot het eindpunt in Radeburg gereden in een klein uurtje. Daar is het eindpunt en moet de locomotief omlopen om weer terug te rijden naar Radebeul-Ost. Heb in Radeburg nog foto's gemaakt van het water nemen van de locomotief. Peter heeft ook nog wat foto's van mij gemaakt bij de locomotief. Ik heb nog even in de lokloods gekeken hier stonden nog 2 stoomlocs een uit 1899 en uit 1902. Deze oudjes rijden alleen met speciale dagen.
Op de terugweg naar Radebeul-Ost zijn we uitgestapt in Moritzburg. Daar staat een mooi kasteel op een kwartiertje lopen vanaf het station. Het kasteel ziet er prachtig uit. Het is geel met rode daken. Het lijkt wel een sprookjes kasteel. Daar rondgekeken o.a. in de tuin en gewandeld langs een meer. Eigenlijk was het veel te heet om in zon te zijn. Wel 35 graden. We hebben dan ook bijna alleen onder de bomen gelopen. Op de terugweg naar het station hebben we nog lekker een “mangobecher” genomen bij een ijssalon. Lekker mango-ijs met veel slagroom. Was heerlijk bij deze temperaturen. Bij het station van Moritzburg moesten we nog een half uur wachten, omdat onze trein pas om 16:07 zou vertrekken. Heb nog wat souvenirs van de spoorlijn gekocht en gefilmd toen de stoomtrein aankwam. Je kon al aan de wolken in de lucht zien dat het weer aan het veranderen was. Toen we in Radebeul Ost aankwamen werd de lucht steeds dreigender. Heb nog een paar foto's gemaakt van het historische wagenpark wat hier opgesteld staat. Daarna toch maar naar huis gereden om het dreigende onweer voor te blijven. Net op tijd rond 17:30 uur waren weer thuis. Toen begon het hard te waaien en kwam de regen met bakken uit de lucht. Na een uur was het ergste weer voorbij. De temperatuur was ondertussen meer dan 10 graden gedaald. Lekker hoor. 4 dagen van meer dan 30 graden en nachten van 25 graden wordt je toch wel snel zat. Hopelijk blijft het wel een zonnig de komende dagen met wat lager temperaturen. Om 22:45 uur naar bed gegaan In het huisje was het nog wel erg warm. Alle ramen open hielp gelukkig wel een beetjel. Tot morgen.
2 september 2015 Vandaag is voor mij een bijzondere dag. Ongeveer 30 jaar geleden (in 1985 en 1986) was ik ook in de omgeving van Dresden op vakantie. Ik was toen alleen op vakantie met de trein en een rugzak. Ik zat toen op een camping in de buurt van Dresden. Ik heb toen al als treinengek een bezoek gebracht aan verschillende stations waar toen nog stoomtreinen reden. Vandaag ga ik die dagen van toen, samen met Peter, een klein beetje herbeleven. Jaren is dit al een wens van mij en nu is die dag aangebroken.
Eerst naar het station van Nossen, ongeveer 27 km van Dresden. Er rijden gelukkig nog steeds treinen. Eigenlijk is er op het eerste gezicht in 30 jaar niet veel veranderd. De lokloods met draaischijf, het oude seinhuis met de oude mechanische seinpalen zijn allemaal nog aanwezig. Wat wel opvalt, is dat het stationsgebouw erg vervallen is. Het is ook niet meer als zodanig in gebruik. Wel zit er nog steeds een stationschef die het treinverkeer regelt. Verder zijn de bijgebouwen van het station erg vervallen. Alleen de lokloods is nog steeds in gebruik. De rijdende stoomlocs zijn ook verdwenen. Dit was namelijk een behoorlijk druk depot. Een van de laatste met stoomlocs van de serie 50 en 52 (dit zijn zware goederentrein locs. Die zijn er natuurlijk allang niet meer. Toch wel mooi om dit te zien. Hopelijk worden de vervallen gebouwen weer eens opgeknapt.
Daarna zijn we doorgereden naar Döbeln HBF. Dit station staat tussen de splitsing van twee kruisende spoorlijnen Bosdorf-Coswig en Riesa- Chemnitz. Hier is wel het een en ander veranderd in 30 jaar. Alles is opgeknapt en er hangt nu bovenleiding boven de sporen. Het station zelf ziet er goed uit. Het doet helaas geen dienst meer als stationen staat leeg. Volgens een bord op de wand kan er in wonen of een winkel beginnen want het staat te huur. Met een beetje fantasie zie ik de plaatjes die ik toen gemaakt heb weer voor mij.
Vanaf hier ging ik 30 jaar geleden met de stoomtrein naar Großbothen. Een groot rangeerstation op ongeveer 40 km van Döbeln. Na een half uur rijden met de auto aangekomen op het station van Großbothen. Dat ik hier 30 jaar geleden was, reden hier op een avond wel 4 verschillende stoomtreinen. Nu is een groot deel van het station buiten gebruik en erg vervallen. Nog 2 sporen worden gebruikt voor personentreinen. Het stationsgebouw en 1 van de 3 seinhuizen is erg vervallen. De goederensporen zijn niet meer in gebruik en gedeeltelijk opgebroken. De natuur heeft zijn werk inmiddels gedaan. De bomen en struiken groeien tussen de rails. Seinen en wissels werken niet meer. De mooiste treinenfoto die ik ooit zelf gemaakt heb is hier gemaakt. Een zware stoomlok van de Baureihe 52-5666-7 vertrekt vanaf dit station in juli 1986. Ik heb geprobeerd de foto nu weer te maken op dezelfde plaats. Het is me gelukt en dan besef je dat je op deze plek 30 jaar geleden ook hebt gestaan. Hier heb ik toch wel een tijd naar uitgekeken om deze plekken nogmaals te bezoeken. 30 jaar geleden bestond de DDR nog met als zijn gebreken. Maar daardoor was het voor mij mogelijk om toch nog in de normale dienst rijdende stoomlocomotieven te zien. De DDR is al sinds 1989 niet meer. De stoomtreinen reden hier vanaf 1988 al niet meer. Wat overblijft is een puur stukje persoonlijke nostalgie, dat ik nog steeds heb als ik terugkijk in de tijd. Toch even Peter bedanken. Hij heeft niet zo veel met treinen maar is wel met mij meegegaan op deze trip voor mij “on memorylane”. Hij vond het trouwens op het laatste station ook wel bijzonder dat alles zo langzaam staat te vergaan.
Na deze tocht langs deze stations zijn we naar kasteel Colditz gereden. Hier staat het kasteel wat in de 2e Wereldoorlog gebruikt werd als gevangenis van geallieerde officieren. Deze gevangenis werd streng bewaakt door de Duitsers. Toch zijn er een hoop ontsnappingpogingen geweest. Er was een expositie over deze tijd ingericht. Er was ook een fototentoonstelling over fotograven. Hierbij waren ook foto's van het station Großbothen te zien waar het verval had toegeslagen. Verder was er weinig te beleven dan een mooi kasteel wat nog steeds gerestaureerd wordt. Daarna zijn we weer terug naar huis gereden. Onderweg hebben we nog wat gegeten in een restaurant. Het was een enerverende dag voor mij. Eigenlijk voor mij wel het hoogtepunt van deze vakantie. Hoop dat Peter het ook een beetje leuk vond. Morgen alweer de laatste dag hier in de buurt van Dresden. Vrijdag gaan we naar Werningerode in de buurt van de voormalige scheiding tussen Oost en West Duitsland.
3 september 2015 Vanmorgen na het ontbijt vertrokken naar Freital Hainsberg. Dat is ongeveer 20 km van ons huisje. Hier rijdt een andere smalspoorlijn tussen Freital-Hainsberg en Kurort Kippsdorf. Tijdens het noodweer in 2002 is een groot gedeelte van dit traject weggespoeld door het water. De toekomst van deze stoom smalspoorlijn was toen niet zeker meer. Door grote acties vanuit de bewoners wordt de complete lijn hersteld. Tot nu toe is het gedeelte tot Dipoldiswalde weer gereed. Het laatste gedeelte tot Kurort Kippsdorf is nog niet helemaal klaar. Er waren complete bruggen en rails weggespoeld. 30 jaar geleden heb ik deze toch wel helemaal gemaakt tot het einde. Nu zijn we ongeveer tot de helft van het traject in Dipoldiswalde gekomen. Het was wel een hele mooie rit langs de rivier, die alle ellende in 2002 heeft veroorzaakt. Helaas was het niet zo warm meer, ongeveer 17 graden. Maar met een vestje aan was het in de open wagon best om uit te houden. Toch fijn dat Peter zich weer heeft "opgeofferd" om toch met mij deze rit te maken. Toch wel een hoop herkend van 30 jaar geleden. Daarna zijn we met de auto naar slot Pilzen gereden. Dit slot ligt aan de Elbe en heeft prachtige mooie tuinen. Het kasteel zelf heeft nog wel wat verf hier en daar nodig en zal de komende jaren verder worden gerestaureerd. Twee gebouwen waren dat al en zagen er betoverend uit. Mooi met geschilderde Chinese taferelen. Het gebeurt trouwens regelmatig dat het kasteel onderwater loopt vanwege de hoge stand van de rivier de Elbe. Dat gebeurde voor het laatst nog in 2013, maar ook in 2002 tijdens de record waterstand van de Elbe. Er was ook een prachtig mooi binnentuin aangelegd met allerlei verschillende kleuren bloemen en planten. Er is tevens een cameliaboom van 200 jaar oud. Deze boom wordt s'winters door een rijdende glazen kas beschermd tegen de kou. Anders zou deze plant stukvriezen. Helaas begon het tijdens ons bezoek wat te regenen, Maar gelukkig kon je ook binnen in het kasteel kijken. Toen we weer vertrokken begon het steeds harder te regenen. Onderweg naar Dresden, waar we de stad nogmaals bij nacht wilde fotograferen, zijn we onderweg nog wat gaan eten bij een restaurant met uitzicht op de Elbe. Tijdens het eten viel de regen met bakken uit de lucht. Het onweerde daar ook nog bij. Helaas werkte mijn bankpas niet in pinapparaat van het restaurant. Ik moest omdat Peter wat gedronken had, naar een pinautomaat 3 kilometer verder rijden om geld gaan pinnen. Peter bleef als onderpand achter in het restaurant. Daarna zijn we naar Dresden gereden om nog wat foto's van de verlichte stad in het donker te maken. Het was weer droog geworden en dus nog wat mooie plaatjes geschoten. Daarna naar ons huisje gereden voor onze laatste nacht hier. Morgen vertrekken we naar Werningerode.
4 september 2015 Vanmorgen was ik al heel vroeg wakker. Waarom weet ik niet. Ik kon gewoon niet meer slapen. Dus maar er uit gegaan. Het was 04:30 uur. Maar een bakkie thee met een cracker met pindakaas genomen. Toen wat op de tablet gekeken, o.a. het NOS journaal van gisteren. Wat een problemen met al die vluchtelingen. Ik vind dat iedereen die voor gevaar voor eigen leven moet vluchten uit zijn eigen land ergens anders terecht moet kunnen. Ik heb niet het gevoel dat alle vluchtelingen die nu naar Europa komen aan die voorwaarden voldoen. Het is een groot probleem en een test voor de Europese Unie of we werkelijk wel zo een zijn. De toekomst zal het uitwijzen. Ik vind in ieder geval niet dat Duitsland het probleem alleen kan oplossen. Wij moeten ook onze verantwoordelijkheid nemen.
Peter was ook redelijk vroeg wakker. Na het ontbijt (voor het eerst binnen vanwege de temperatuur 10 graden) zijn we de boel gaan opruimen en inpakken want we vertrekken vandaag naar Werningerode voor onze 2e vakantie week. Onze host Hans van het vakantiehuis kwam nog even afscheid nemen en vragen hoe we het gehad hadden. Een aardige man die Hans en behulpzaam. Hij ging naar zijn werk en wenste ons nog een fijne voortzetting van onze vakantie. We konden de sleutel gewoon achterlaten. Toen alles weer in de auto lag waren we meteen weer uitgeput. Je moest toch een aantal keer 96 traptreden op en neer. Dat was eigenlijk het enige nadeel van die vakantiehuis. We hebben het erg naar onze zin gehad hier en een hoop dingen gezien. Om 10:30 uur vertrokken richting Wernigerode. Het was meer dan 200 km rijden naar ons 2e vakantiehuis (gehuurd via Natuurhuisje.nl) In Wernigerode-Silstedt. Om 15:00 uur konden we er in. We waren al om 13:30 uur in Wernigerode. Dus zijn maar boodschappen gaan doen. Tijdens de boodschappen belde de mevrouw van het huisje om te vragen hoe laat we er zouden zijn. Rond 14:00 uur afgesproken bij het huisje. Eerst nog even de boodschappen afrekenen bij de supermarkt. Heb je een pinapparaat die EC kaarten accepteert, geldt dat weer niet voor de buitenlandse EC kaarten zoals wij hebben. Duitsland is wat dat betreft toch nog een beetje achtergebleven gebied. Het pinnen is hier nog lang zo vanzelfsprekend als bij ons in Nederland. Bij de ene kan het wel en bij de andere weer niet. Je moet dus altijd zorgen voldoende cash in je portemonnee. Gelukkig was dit nu wel het geval. Daarna zijn we naar ons 2e huisje gereden. Het was even zoeken omdat de huisnummers niet echt opvolgend waren. Na een keer vragen toch snel gevonden. Een struise dame mw. Deckert van 83 was al met haar dochter aanwezig. Mw. Deckert heeft alles uitgelegd waar we alles konden vinden. Leuk mens. Zo goed wil ik ook nog wel zijn op die leeftijd. Het is een klein schattig huisje een beetje in de jaren 70 stijl. Veel houten schrootjes en de kleur oranje komt in de aankleding veel terug. Maar verder erg gezellig. Het enige wat jammer is dat er geen Wifi is. Dat is toch makkelijk als je even wat op wil zoeken over de activiteiten in de buurt, maar redden ons verder ook wel. Verder vandaag niet veel gedaan. Lekker rustig aan gedaan en op tijd naar bed. Ik lag er om 22:00 uur in. Peter al een half uurtje eerder. Morgen gaan we wel weer op ontdekkingstocht in en rond Wernigrode. Slaap lekker.
5 september 2015 Vanmorgen na onze eerste nacht in ons 2e huisje opgestaan. Ik was er om 07:00 uur uit. Peter was er om 08:30 uur uit. Lekker broodjes uit de oven bij het ontbijt. Rond 11:00 uur zijn we vertrokken naar Sorge. Deze plaats ligt vlak bij de voormalige grens tussen de DDR en de BRD in het voormalige Oost Duitsland. Hier is het Grensland museum gevestigd in het oude stationsgebouw in Sorge. Het museum stelde niet zo veel voor er zijn wat spullen te zien van DDR soldaten en een maquette van hoe de grens tussen Oost en West er uit zag. Een meneer verteld als je daar interesse voor hebt hoe de grens verhinderde dat DDR burgers naar het westen konden vluchten. Na deze uitleg nog even op het station gewacht want hier rijden de stoomtreinen van de Harzer Smalspur Bahnen (HSB). Er zou er een met een paar minuten langskomen. De stoomlocomotieven van de HSB zijn veel groter dan de stoomlocs die we vorige week hebben gezien. Even een paar foto's gemaakt. Daarna naar het “Grenslandschaft” gereden. Van af de parkeerplaats moet je ongeveer 500 meter lopen naar de overblijfselen van de voormalige grens. Eerst kom je bij de hekken aan de DDR kant. Daarna loop je door het voormalig niemandsland naar de hekken aan de West-Duitse kant. Hier staat ook nog een originele wachttoren en een grenspaal. Toch mooi dat dit originele stuk grensbewaking bewaard is gebleven. Na enige tijd weer terug gelopen naar de auto. Vandaar zijn we naar een stuwmeer gereden. Het weer werd er helaas niet beter op. Als je het vergelijkt met vorige week zijn de temperaturen bijna 20 graden lager en regent het af en toe. De korte broek is even verleden tijd. Bij het stuwmeer hebben we wat gegeten bij een drijvend restaurant. Daarna zijn we doorgereden naar de stad Werningerode. Dit is een prachtige stad met veel vakwerkhuizen. Het stadhuis is een toeristische attractie en ziet er erg mooi uit. Helaas werkte het weer niet erg mee en de paraplu was ook weer nodig. Na het nog wat gegeten te hebben in het restaurant onder het stadhuis zijn we naar ons huisje in Silstedt gereden. Vanavond nog even naar de Nederlandse TV gekeken en daarna weer naar bed. Hopelijk wordt het weer wat beter morgen. We zien het wel.
6 september 2015 Vanmorgen na het ontbijt zijn we eerst naar het Miniatuurpark in Wernigerode gereden. We zitten daar vlakbij. In dit park zijn de bekende gebouwen van de Harz te zijn in een schaal 1 op 25. Het park ziet er niet zo mooi uit als bijvoorbeeld Madurodam in Den Haag. Daar zie je meer een geheel van de huizen en gebouwen. In het Miniatuurpark staan de gebouwen allen afzonderlijk op gesteld. De detaillering van de gebouwen is wel prima. Er staan er een stuk of 50. Het mooiste is het kasteel van Wernigerode, waar je het origineel op afstand ziet staan. Ook de gebouwen op de Brocken met de modeltreinen van de Harzer smalspur bahnen is erg mooi. Deze treinen zijn van LGB en van Piko en ook op de schaal 1 op 25. Daarna nog naar een openbaar park dat grenst aan het Miniatuurpark. Helaas was het weer regenachtig met heel veel wind en het is koud. Lekker nog maar even opwarmen in het park restaurant met een bakje thee voor mij en een Latte met een torte voor Peter. Na dit bezoek zijn we doorgereden naar het centrum van Werningerode. Vanaf de parkeerplaats rijdt de "Bimmelbahn" naar het slot van Wernigerode. Deze Bimmelbahn is een soort traktor in de vorm van een locomotief met 2 aanhangwagens. Binnen een kwartier waren we bij het kasteel. Door de plaatselijke bevolking ook wel "Schweinstein" genoemd. Naar de boeken van Harry Potter. We hebben het kasteel bekeken en gelukkig werkte het weer ook wel mee. Het kasteel lijkt veel ouder dan dat het in werkelijkheid is . Het kasteel stamt uit de 19e eeuw en staat op een plek waar vroeger een veel ouder kasteel stond. Het kasteel is verschillende stijlen gebouwd om het gebouw ouder te laten lijken. De familie die er woonden konden de hoge onderhoudskosten niet meer opbrengen. Het kasteel kwam in de vorige eeuw in handen van de stad Wernigerode. Later tijdens de DDR tijd werd het een VEB en werd het opengesteld als toeristische attractie. Pas na de val van de muur is er weer noodzakelijk onderhoud gepleegd en is nu een zelfstandig bedrijf. Het gebouw is nog steeds eigendom van de stad. We hebben ook nog de toren beklommen, waar je een prachtig uitzicht hebt over de stad. Het waaide erg hard boven op de toren. Kreeg wel een raar gevoel in mijn buik.....hoogtevrees?
Daarna zijn we weer met de "Bimmelbahn" naar onze auto gereden via een route door de stad. Lekker thuis gegeten en vanavond nog "Heel Holland bakt" gekeken. Lekker kneuterig. Morgen is het al weer maandag.
7 september 2015 Vanmorgen na het ontbijt vertrokken naar Goslar, ongeveer 25 km van ons huisje. Goslar heeft een historisch centrum. Het weer is gelukkig weer een stuk beter. Het is nog wel fris, maar de zon is regelmatig te zien. We hadden onze auto in de parkeergarage van Karlstad gezet. Dit is net zo'n winkel als bijvoorbeeld C & A. Meteen even bij de kleding kijken. Een paar mooie truien gekocht en een jas. Peter heeft ook wat kleding gekocht. Je kan wel echt aan mij zien dat ik een stuk ben afgevallen. Toch wel positief voor mij om dat in een spiegel te zien. Na deze inkopen zijn we op het marktplein wat gaan drinken. Het plein ziet er prachtig uit met al de vakwerkhuizen, maar ook de ander panden zijn prachtig. Na de koffie en thee bij de touristinformation een platte grond van Goslar gekocht, met daarop alle bezienswaardigheden en een stadswandeling. Lekker gewandeld door dit oude stadje. In deze stad zijn vele oude panden bewaard gebleven. Door de zon zag alles er mooi uit. Na de eerste etappe van de stadswandeling nog even wat gegeten. Daarna de 2e etappe. In de buurt van het station even de route van de stadswandeling afgeweken en het station van Goslar bekeken. Op dit station zijn de mechanische armseinen nog steeds in gebruik. Wel een leuk detail om te vermelden. De oude armseinen zijn voorzien van moderne LED verlichting. Toch mooi. Dus voorlopig blijven ze nog wel even. Er stond ook bij het station een wiel opgesteld van een stoomlok van het type 01. Deze wielen hadden een doorsnede van ongeveer 2 meter. De lok waar deze wielen vanaf komen heeft hier vroeger in Goslar gereden. Na dit uitstapje weer teruggekeerd naar de route van de stadswandeling. Deze hebben we niet afgemaakt. Want we waren een beetje moe. Elke dag wat ondernemen "eist zijn tol". We zijn toch wel moe. Dus terug gekeerd naar de auto en teruggereden naar Silstedt bij Wernigerode. Daar nog even wat boodschappen gedaan bij de Edeka. Daarna weer terug gereden naar ons huisje. Lekker een rustige avond gehad. O.a. naar Spoorloos gekeken. Daarna naar bed. Tot morgen.
8 september 2015 Vandaag zijn we naar Nordhausen gegaan. We zijn bij het station geweest. Ik heb daar wat foto's gemaakt van treinen. Het station ziet er mooi en onderhouden uit. Beter dan ik kan herinneren uit begin jaren 90 toen ik hier ook was. Wel is een groot deel van de sporen niet meer in gebruik. De locomotieven die ik gezien heb zijn nog gebouwd in de DDR en zijn van het type 143 en 155. Daarnaast heb ik ook een nieuwe diesellok van het type “Gravita” gezien. Ook een aantal nieuwe diesel treinstellen. Verder was er niet veel te beleven op het station. Daarna nog even op het station van de HSB gekeken. Dit station ziet er prachtig uit. Wel zijn nog de oude seinen in gebruik. Er vertrekken voornamelijk trams vanaf het voorplein van het station. Helaas dus geen stoomtreinen hier. Dat was begin jaren 90 nog wel anders toen vertrokken er ook treinen van het voorplein van het station. Daarna zijn we doorgereden naar de top van de Auerberg bij Stolberg. Hier staat de uitzichttoren “Josephshöhe” van 38 meter hoog. We moesten 1.5 km lopen bergop om de toren te bereiken. De toren is in 1832 eerst in hout gebouwd en was 22 meter hoog. In 1880 sloeg de bliksem in en verwoeste het bouwwerk. Daarna is de huidige toren gebouwd. Van deze toren die op de berg staat heb je uitzicht over de wijde omgeving. De toren ziet er uit als een soort mini Eifeltoren. Toch wel bijzonder om deze geklonken constructie te zien. We zijn daarna doorgereden naar Stolberg een vakwerkstadje in de buurt om wat te eten. Lekker gegeten in dit uitgestorven stadje waar verder niet zoveel te beleven is. Daarna zijn we weer naar on huisje teruggereden. Het weer is weer een stuk verbeterd en de temperatuur is ook hoger. Morgen nog beter. Dan gaan we met de stoomtrein van de HSB naar de “Brocken” de hoogste berg in de Harz.
9 september 2015 Vanmorgen eerst mijn zus Inge gebeld. Ze is vandaag jarig. Samen met Peter voor haar gezongen. Het doel van vandaag is de "Brocken". De Brocken is de hoogste berg in de Harz. Hij is ongeveer 1100 meter hoog. Deze berg was in de DDR tijd verboden gebied. Hier was namelijk de geheime dienst gevestigd van de DDR en Russen en lag in het spergebied langs de binnengrens tussen Oost- en West-Duitsland. Vanaf dit hoge punt hadden ze een goed uitzicht via radar om de west machten in de gaten te houden. Na de val van de muur was dit militaire bolwerk niet meer nodig en werd het teruggegeven aan de bevolking en touristen.. In die tijd reed er altijd al een trein naar de Brocken. Deze trein werd alleen gebruikt voor goederenvervoer en het vervoer van militairen. Deze dienst werd verzorgt door de Harzquerbahn van de Deutsche Reichsbahn, de Oost-Duitse spoorwegen. De Harzquerbahn is het grootste smalspoornet van de Duitsland met 140 km lengte en een spoorbreedte van 1 meter. Ze rijden voornamelijk met stoomlocomotieven. Ze onderhoud de diensten tussen Wernigerode en Nordhausen en Quedlinburg (via de Selketalbahn). In 1990 is de naam harzquerbahn omgedoopt in Harzer Smalspurbahnen (HSB) en is nu een zelfstandig bedrijf. Het mooiste is dat de dienst nog steeds wordt uitgevoerd door stoomlocomotieven. Sommige zijn al meer dan 100 jaar oud. Vandaag gaan wij dus naar de Brocken met de stoomtrein om de prachtige beklimming te maken. Als het mooi weer is heb je een prachtig uitzicht over de omgeving. Eerst nog even in het depot van de HSB gekeken. Daar stonden meerdere locomotieven onder stoom. Prachtig om deze grote machines te zien. Om 11:55 uur vertrok onze trein. Het was zonnig weer, dus de kans dat er geen bewolking op de Brocken zijn is redelijk groot. De Brocken is maar gemiddeld 30 dagen per jaar wolkenvrij. De locomotief moest hard werken om tegen de helling op te rijden, dit hoorde je aan de stampende kandans. In Drei Annen Höhe moesten wel overstappen op een andere trein om naar de Brocken te gaan. Na ongeveer 1,5 uur waren we boven op de berg. Er komen veel toeristen naar deze berg. Het uitzicht was prachtig. In de verte kan je wernigerode zien liggen. Boven op de berg was het wel behoorlijk koud. Maar de zon maakte veel goed. Na 3 uur op de berg zijn we weer terug gereden met de stoomtrein. Ik heb de hele rit op het balkon achter de locomotief gestaan. Prachtig om zo dicht bij de lokomotief te zijn en zijn warmte te voelen. Peter zat lekker binnen in de verwarmde rijtuig. Rond 18:00 uur waren we weer terug in het station van Wernigerode. Na wat boodschappen gedaan te hebben, reden weer naar ons huisje. Het was voor mij een fantastische dag met al die stoom. Peter vond het misschien wat te veel van het goede al die stoomtreinen, maar vond het toch ook een leuke dag. Morgen onze laatste dag van onze vakantie.
10 september 2015 vanmorgen na het ontbijt vertrokken naar Blankenberg, ongeveer 12 kilometer van Wernigerode. Daar is een kasteeltuin bij een oud kasteel. De tuin zag er mooi uit. Daarna zijn we doorgelopen naar het grote kasteel boven op de berg. Dit kasteel ziet er erg verwaarloost uit. Er is ook na de DDR tijd niks meer aan onderhoud gedaan. Sinds 2011 is er een stichting opgericht om het kasteel voor verder verval te behoeden. Ze waren nu het dak aan het vernieuwen om lekkages in de toekomst te voorkomen. Verder wordt er ook gewerkt aan de renovatie van het kasteel. Dit zal nog wel wat jaren in beslag nemen. Er zijn nog heel wat gebouwen in de voormalige DDR die opgeknapt moeten worden. Daarna hebben we koffie gedronken en daarna nog even bij het station gekeken. Dit station is ook erg verwaarloost en staat leeg. Hopelijk wordt dit in de toekomst ook nog opgeknapt. Toen doorgereden naar Thale zo'n 9 km van Blankenberg. In Thale zijn we met een stoeltjeslift naar boven op de berg gegaan. Op deze berg heb je een prachtig uitzicht over de stad en over een aangrenzend dal. Mooie rotspartijen zijn daar te zien. Daarna zijn we weer naar beneden gegaan. Toch even langs het station gelopen. In Thale staat namelijk een mooi station met nog een origineel vakwerk seinhuis met oude armseinen die nog werken met trekkabels. Zelfs de overwegbomen werken nog op de oude manier. Echt mooi om te zien. Het seinhuis stamt uit het einde van de 19 eeuw. Mooi plaatje met een super moderne dieseltrein. Daarna zijn we doorgelopen naar het DDR museum in Thale. Dit is gevestigd op de bovenste verdieping van een flatgebouw. Hier zijn een heleboel spullen verzameld van de oude DDR uit de jaren 1950 tot 1989. Leuk om deze oude spullen te zien. Ik heb nog 2 originele Oost-Duitse eierdopjes gekocht. De dag was na het bezoek van dit museum al weer bijna voorbij. We zijn terug gereden naar Wernigerode om nog uit eten te gaan ter afsluiting van onze vakantie. Dat was lekker. Morgen gaan we weer naar huis. Dit verslag is daarom ook bijna af. Alleen nog wat over de terugreis vertellen morgen en dan zit onze vakantie er weer op.
11 september 2015 Vanmorgen weer vroeg opgestaan, rond 06:30 uur. Peter heb ik om 08:00 uur gewekt. We moeten vanmorgen om 10:00 uur weer weg uit ons huisje in Silstedt bij Wernigerode. Alles ingepakt en ook nog even ontbeten. Rond 10 uur kwam mw. Deckert weer met haar dochter. Nog even staan praten en toen afscheid genomen. Precies om 10:00 uur reden we weg. Na wat omleidingen en vertraging wegen werkzaamheden aan de weg waren we weer om 16:00 uur thuis in Beverwijk. De vakantie zit er weer op. Alles uitgeladen en de wasmachine weer aangezet. Het is goed zo. Het was weer een mooie vakantie geweest.
Auf wiedersehen aan Duitsland.
