www.renemathot.nl                   Contact: info@renemathot.nl              Copyright © Rene Mathot

Reisverslag Normandië 21 t/m 27 september 2008.

Even terug in de tijd naar D-Day 06-06-1944

In september 2008 zijn wij, Peter en ik, naar Normandië in Frankrijk geweest. S'morgens vroeg vertrokken en in een keer doorgereden naar ons vakantiehuisje aan de kust in Normandië.

Dit was het huisje wat we gehuurd hadden in Normandie op 200 meter van de kust.  De reden dat we naar Normandië afgereisd zijn is de volgende. Ik ben erg geïnteresseert in de geschiedenis van de 2e wereldoorlog, de geschiedenis van Duitsland en dan vooral de periode na de eerste wereldoorlog, de hoofdstad Berlijn, het verzet in Nederland en de jodenvervolging. Normandië hoort daar natuurlijk ook bij en daarom ook op mijn "must do" lijstje. Op deze historische plek vond in de nacht van 5 op 6 juni 1944 D-Day plaats. Hier begon de grote aanval op het Duitse leger door de geallieerden. Tijdens deze aanval waar heel veel doden en gewonden te betreuren waren werd een bres geslagen in het tot dan toe oppermachtige Duitse leger van Adolf Hitler. Het was de grootste militaire invasie van de tweede wereldoorlog en tevens het begin van het einde van deze oorlog.

D-Day 1944:

In de nacht van 5 op 6 juni 1944 landde er op de stranden van Normandië de geallieerden voor een aanval tegen de Duitsers die grote delen van Europa bezet hielden. Met meer dan 5000 schepen werd deze landing uitgevoerd met o.a. kruisers en landingsvaartuigen, maar ook met de inzet van luchtlandingstroepen. Tijdens deze strijd zijn heel veel slachtoffers gevallen onder de geallieerden, maar ook onder de Duitsers. Nu zijn wij 64 jaar later op deze plek en zijn de plaatsen van de landing van D-Day nog steeds overal terug te vinden aan de kust. Veel musea en herdenkingsmonumenten, maar ook de vele begraafplaatsen maken grote indruk op je.

Arromanche:

Voor de aanvoer van goederen en bevoorraden van de troepen na de landing was er een grote haven nodig. Een grote haven was nog niet beschikbaar. Deze is door de geallieerden van te voren gemaakt in Engeland en in een paar dagen na D-Day verscheept naar de Franse kust. Op dit moment zijn er in de plaats Arromanche nog gedeeltes van deze tijdelijke haven te zien. Een aantal betonnen caissons liggen daar nog steeds voor de kust. Het museum ter plaatse laat aan de hand van diorama’s, foto en filmmateriaal zien hoe al deze caissons  en andere onderdelen na een jaar voorbereiding in Engeland in een paar dagen tot een compleet functionerende haven worden gemaakt.

Longues Sur Mer

Vlakbij Arromanche ligt de Duitse kustbatterij van Longues sur Mer. Hier zijn nog de 4 complete bunkers te zien met de originele 150 mm kanonnen die de eerste schoten gelost hebben tijdens D-Day.  Daarvoor ligt nog een uitkijkpost (de zogenaamde ogen van de batterij), vanuit deze bunker werd het schieten van de 4 kanonnen gecoördineerd. In deze uitkijkpost zijn de opnamen gemaakt. voor de film “De langste dag” waarin je ziet dat een Duitse officier voor het eerst de geallieerde vloot voor de kust ziet liggen. Vanuit deze uitkijkpost kan je de hele baai overzien. Tijdens D-Day zijn deze bunkers bestookt door de kruisers die voor de kust lagen. De bommen hebben deze bunkers nagenoeg niet beschadigd. Als je nagaat dat de bunkers een twee meter dik betonnen dak hebben, is dat wel te Begrijpen.

Pont du Hoc

We zijn ook bij het Pont du Hoc geweest. Hier was ook een grote Duitse kustbatterij. De bunkers zij hier wel grotendeels vernield, maar er zijn nog wel de vele bomkraters te zien van de granaten die zijn ingeslagen op dit stukje grondgebied.

Colleville sur Mer:

Het meeste indruk maakten de verschillende oorlogsbegraafplaatsen. Op een van de Amerikaanse begraafplaats bij Colleville sur Mer liggen ruim 9400 doden. Vanaf de rand van het kerkhof kijk je naar de zee. Het strand (Omaha beach) ligt beneden voor ons, met mijn fototoestel kan ik kilometers ver plaatjes van het strand schieten. Hieruit blijkt wel dat er totaal geen dekking was voor de duizenden soldaten die destijds het strand op gestuurd werden. Er worden nog steeds 1553 soldaten vermist. We lopen zwijgend tussen de graven door. Vooral de kruizen met daar op “Soldier of the war 1939-1945 known to god” maken veel indruk.

La Cambe:

Daarna zijn we naar de grootste Duitse begraafplaats in Frankrijk “La Cambe” geweest. Hier liggen meer dan 21.000 doden. Deze plek maakte heel veel indruk op ons. De leeftijd van de meeste soldaten is tussen de 17 en 22 jaar en dat is toch wel erg jong. Je krijgt dan toch wel een andere kijk op het Duitse leger. Deze jongens hadden ook niet willen sterven. Hier hebben ook ouders een hoop verdriet van gehad. Nee, de Duitse soldaat werd ook gestuurd. Natuurlijk waren er die echt met het Duitse ideaal voor ogen vochten voor een Derde Rijk, gehersenspoeld door een dictator en zijn trawanten, maar het merendeel was ook eenzaam en ver van huis, en stierven dan ook als zodanig. Over het hele veld liggen ongeveer 10.000 rode stenen van 25 x 25 cm netjes op een rij. Bij elke steen liggen twee personen begraven. Tussen deze tegels staan over hele veld verdeeld groepjes van 5 zwarte kruizen. In het informatiecentrum zijn allerlei brieven te lezen die de Duitse soldaten naar het thuisfront stuurde. Van  een  jongen  van 19 jaar  die  aan  de vooravond van D-Day een brief schrijft aan zijn ouders. Ze hoefde zich geen zorgen te maken, het was redelijk rustig hier (in Normandië). Hij hoopte zijn ouders snel weer te zien……… de volgende dag overleefde hij niet. Zo zijn er talrijke verhalen. Dan schiet er soms wel een brok in keel. Wat een waanzin allemaal. Het mooie is dan als je hoort dat het onderhoud van deze begraafplaats grotendeels door Duitse schoolkinderen wordt gedaan. Dan is het ook wel weer ergens goed voor. Na al deze indrukken in Normandie is het ook wel weer even genoeg D-Day. Normandië is wel heel erg mooi.

Op de terugweg naar huis zijn we nog even gestopt bij een TGV station “Haute de Picardi” vlakbij Lille. De treinen (mijn grote passie) rijden hier met ongeveer 300 km/u voorbij. Voor mij als treinengek helemaal te gek, maar zelfs voor Peter die helemaal niks met treinen heeft, zeer interessant. Je wordt er bang van als de treinen op 5 meter afstand met zo’n hoge snelheid voorbij komen. Gewoon geweldig.


<< naar boven