Spoorwegen en modeltreinen 

Wat heb ik met treinen? Hoe het begonnen is weet ik niet helemaal zeker, maar volgens mij is het zo gegaan. Mijn vader had samen met mijn 2 broers een grote treinbaan op zolder over de hele breedte van ons huis in de Vivaldistraat 31 in Heemskerk. Hij was ongeveer 2 bij 5,5 meter. Er waren 2 locomotieven van Fleischmann HO een voor elke broer en er waren 2 afzonderlijke trajecten. Ik wilde daar ook wel mee spelen, maar dat mocht niet ik was nog te klein vond mijn vader en mijn broers ook. Ik had wel een opwindtrein met een kleine cirkel aan rails. Maar ik wilde ook wel eens op de grote baan rijden met mijn locomotief. Deze opwindtrein reageerde natuurlijk niet op de seinen en stopte dus ook niet bij wissels e.d. Dit zorgde natuurlijk voor botsingen. Ik mocht toen van mijn vader niet meer op zolder komen.  Ik vond dat natuurlijk niet leuk en wilde graag met mijn broers spelen. Ik was toen denk een jaar of 7. Een jaar daarna kreeg ik (waarschijnlijk na lang zeuren) voor Sinterklaas een eigen elektrische trein. Dit was een Minitrix beginset met een stoomlocomotief en 3 goederenwagons in spoor N. De N staat voor negen millimeter spoor. Heel klein dus in de schaal 1:160. Ik was helemaal in de wolken met deze trein. Ik denk dat toen mijn passie voor (model) treinen is ontstaan. Het was alleen jammer dat mijn vader geen tijd voor mij had om samen met mij met deze trein te spelen. De lol om met de treinen op zolder te spelen door mijn broers en mijn vader ging er toen ook snel vanaf. Mijn vader verkocht deze treinbaan zonder dat hij aan mij had gevraag of ik er misschien wat mee wilde. Ik vind dat nu nog steeds jammer dat ik deze treinen niet in mijn verzameling heb.Het jaar nadat ik mijn eerste echte trein had gekregen, kreeg ik voor Sinterklaas een complete spoorbaan op een plateau. Mijn vader had deze gekocht van iemand die tegenover ons in de flat woonde. Het was volgens mij een collega van mijn vader die ook bij de Hoogovens werkte. Ik was helemaal in mijn nopjes met deze echte treinbaan. Langzamerhand kreeg ik steeds meer interesse in modeltreinen

Toen ik een jaar of 12 was (1972) ging ik regelmatig met mijn buurjongen Henk de Vries naar de tuin van zijn vader langs de spoorlijn Uitgeest – Beverwijk. Ik weet nog dat er toen regelmatig een goederentrein getrokken door een blauwe locomotief naar de Hoogovens ging vanaf Uitgeest. Deze blauwe locomotief had hele grote spaakwielen en maakte grote indruk op mij, zeker als je op het pad naast het spoor stond. (tegenwoordig mag dat helemaal niet meer). Toen ik enige tijd later een fototoestel had en ik ook mijn eerste treinenfoto’s ging maken, reed deze loc daar niet meer. Waarom wist ik dus niet. Ik wist toen ook nog niet dat elke loc een eigen typenummer had. Ik zag dus wel locomotieven van de series 1100, 1200 en 1300 voorbijkomen en ook meerdere diesels 2200/2300 en 2400/2500. Maar die loc met de grote spaakwielen zag ik nooit meer. Ik ging er haast aan twijfelen of deze loc wel echt bestond. Tot dat ik erachter kwam dat ik me toch niet vergist had. Er bleek ook een loc serie 1000 te bestaan van 10 stuks. De eerste 4 waren in 1948 in Zwitserland gebouwd na Zwitsers ontwerp. De andere 6 locs waren onder licentie bij Werkspoor in Amsterdam gebouwd. Deze eerste 10 elektrische locomotieven van  de Nederlandse Spoorwegen (NS) waren niet zo succesvol en hadden regelmatig technische problemen tijdens hun diensten. Dat was dan ook de reden om deze locs niet meer in het hele land in te zetten, maar alleen in het zuiden. Ik wilde deze locs nog wel een keer in het echt zien. Ik ben in 1978 met een dagkaart op reis gegaan richting het zuiden van Nederland. Ik had bij de NS om een dienstregeling gevraagd van deze locs en ook gekregen. Mijn reisdoel was Susteren in Limburg. Daar zou een locomotief van de serie 1000 met een goederentrein aankomen. Precies op tijd kwam loc 1007 aanrijden en na wat rangeerbewegingen stopte hij op een plek naast het perron van het station. Mijn hart ging sneller kloppen van deze indrukwekkende lok met zijn spaakwielen, helemaal zo als ik mij kon herinneren van mijn eerdere ontmoetingen met dit type loc in Heemskerk.

Daarna is mijn echte passie voor de spoorwegen pas echt begonnen. Ik ging na deze ontmoeting regelmatig gewapend met mij Olympus Penn camera een dagje treinen door Nederland. Heel wat keren ben ik zo met een NS dagkaart het land doorgereden. Ook meerder keren  naar Venlo. Venlo was en is een grensstation. Ik ging daar dan heen om Duitse treinen te zien. De Duitse elektrische locomotieven moesten in venlo binnenrijden met hun pantograaf van de bovenleiding. De spanning op de bovenleiding is in Duitsland nl. 25.000V wisselstroom In Nederland is dat 1500V gelijkstroom. Dat gaat niet goed samen. Toen waren er nog niet veel ellocs die konden rijden op verschillende spanningen. De DB Elloc 110 146-8 werd door een NS rangeer-diesellok (Sik)  van de trein afgehaald en dan weer terug geduwd naar het gedeelte van de bovenleiding met de Duitse spanning. Ondertussen werd dan de NS loc voor de trein gezet om deze verder door Nederland te vervoeren. Deze keer kreeg de Sik de Duitse loc niet van zijn plaats en werd de hulp ingeroepen van de NS 1100. Samen met de 1100 kreeg de sik de DB loc wel van zijn plaats. Dit gaf wel een mooi plaatje (zie de foto's hieronder).

De NS trein had wel meteen een kwartier vertraging door deze moeilijkheden. Even later bracht de Sik de DB loc weer onder de Duitse spanning en kon de NS loc zijn reis door Nederland dan eindelijk beginnen. Ik kon tijdens mijn verblijf in Venlo heerlijk genieten van al de spoorse bewegingen op het station. Hier gebeurde zoveel tegelijk dat ik wel een hele dag me eigen kon vermaken met alleen het kijken en fotograferen van treinen. Door mijn passie voor treinen kon ik mij helemaal afsluiten voor de wereld om mij heen. Dit was echt iets helemaal alleen van mij. Menigeen vroeg wel eens aan mij wat ik toch zo'n hele dag deed. Ze konden zich er geen voorstelling van maken. Na de eerste foto's op treinengebied werd mijn kennis over treinen steeds groter. Niet alleen van de Nederlandse treinen maar ook in het buitenland. Vooral Zwitserland trok mij toch wel het meest. Mede omdat ik voor elektromonteur leerde op de LTS werd mijn intresse op dat moment meer gewekt voor elektrische locomotieven dan voor de stoomlocomotieven. Stoom was voor mijn tijd en in Nederland was de laatste stoomtrein in 1957 definitief naar het museum gedirigeerd. In Zwitserland reden nog behoorlijk wat oude elektrische locomotieven rond. Vooral de foto's die ik gezien had van de Krokodil, die voornamelijk reed over het Gotthard bergtraject maakte grote indruk op mij. De SBB (Zwitserse  Spoorwegen) had nog een aantal van deze museum locs in rijvaardig dienst. Ik had de dienstregeling opgevraagd en toen besloten om, voor het eerst, alleen op vakantie naar Zwitserland te gaan.  

Twee nieuwe treinstellen SLT nrs. 2429 (4 delig treinstel) en 2611 (6 delig treinstel) komen van uit Amsterdam CS Uitgeest binnen rijden 5 november 2010. Deze treinstellen vervangen het oude plan V (mat. 64)

Nieuw treinstel SLT 2406 met de stoptrein naar Rotterdam CS wacht op vertrek uit  Uitgeest 5 november 2010

Elloc 1120 en proefloc 1600P op een materieelshow op Haarlem goederen 16 oktober 1979

Mat'54 Hondenkoppen op Amsterdam CS winter 1978/1979

koploper 4053 op weg naar Schiphol Airport in Zwolle 25 september 2010

Station IJmuiden in 1983 vlak voor de sluiting. Van het stationgebied is in 2010 niks meer terug te vinden

Plan V rijdt langs het Noordzeekanaal in IJmuiden (1983). In 2010 is besloten om de spoorlijn na lang getouwtrek toch opgebroken gaat worden en omgebouwd wordt als busbaan.

Lok Railion 1604 dendert met een kalktrein door station Roermond

28 augustus 2010

Plan V 899 komt binnen in Station Roermond vanuit Maastricht 28 augustus 2010

Diesellok NS 2275 (ex NMBS 7608) op het rangeerterrein van Zutphen 24 juli 2010. Deze lok wacht gelaten op betere tijden.

Ex Motorpost 3029 staat gedeeltelijk onttakeld op het rangeerterrein van Zutphen. 24 juli 2010.

Bijzonder deze betonnen bovenleidingmasten op het traject Hilversum-Utrecht. Uniek in Nederland, daarom staan ze ook op de monumentenlijst.

Maartensdijk 27 november 2010.

Speciale 10 Euromunt in oktober 2010 uitgegeven in Duitsland t.g.v. het  175 jarig bestaan van de Duitse Spoorwegen. Deze mooie herdenkingsmunt is  gewoon wettig betaalmiddel in Duitsland en was verkrijgbaar bij alle postkantoren.